Abstract :Eski Roma Cumhuriyet Dönemi devlet dininin varoluş nedeni devletin tanrılarla barışık (pax deum) olmasını sağlamaktır. Toplumun tamamını ilgilendiren sorunlar ortaya çıktığı zaman, tanrıların neye öfkelendiğini (ira deum) öğrenmek ve bu öfkeyi yatıştırmak için gerekli önlemlerin alınması gerekmektedir. Bu sebeple devlet yönetiminden sorumlu kişi ve kurumlar atacakları her adımdan önce tanrılara danışırlar ve onların onayını alırlardı. Romalılar, kendilerini sıkıntı içerisinde gördükleri zaman bunun sebebinin tanrıların dostluğunun ve lütfunun eksikliğinden kaynaklandığını düşünürlerdi. Romalılar için devletin ve toplumun esenliği insanlarla tanrılar arasında bir sorun olmamasına bağlıydı. Bu sebeple, tanrıların lütfunu kazanmak için oldukça dikkatli bir şekilde ritüeller düzenlenirdi. Tanrıların öfkelerinin nedenlerini anlamak, teskin etmek ve yapılacak ibadetleri yönetmek gibi faaliyetlerde ise en önemli rol rahiplere ve rahip kurullarına aitti. Rahiplerin başlıca sorumluluğu Roma devletinin varlığını ve bütünlüğünü korumak ve tüm vatandaşların çeşitli inanç ve faaliyetlerini kontrol etmektir. Rahipler ayrıca senatus’a ve magistratus’lara gerektiğinde dini konularda tavsiyelerde bulunurlardı. Eski Roma Cumhuriyeti inanç sisteminde çok sayıda tanrı ve tanrıça vardı. Roma rahipleri bu tanrıların kutsallığına inanır ve bu tanrılar için düzenlenen ritüellerini yönetirlerdi. Ayrıca Roma rahipleri, halkın tanrılarına tapınmalarını ve onlara saygı göstermelerini de sağlardı. Bu bakımdan Eski Roma Cumhuriyeti’nde rahipler, toplumunun dini ve kültürel yaşamında önemli bir rol oynamışlar ve toplumunun dinsel liderleri olarak görülmüşlerdir. Rahipler, Roma devlet dininin çok tanrılı yapısına uygun olarak yapılacak ritüellerin düzenlenmesi ve denetlenmesi için birçok kurul (collegia) oluşturmuşlardı. Roma’da rahip kurulları ve bunların üye sayıları Cumhuriyet Dönemi süresince çeşitli değişiklikler göstermiştir. Keywords : Eski Roma Cumhuriyeti, Rahip Kurulları, Roma Dini, Ritüel, Kült
