Abstract :Bu makale, Alman Deutsch-Ostafrika kolonisinde Birinci Dünya Savaşı'nı tüm önemli açılardan anlamayı ve durumun bir sömürgecilik krizine yol açtığını göstermeyi amaçlamaktadır. Bu nedenle ilk olarak Deutsch-Ostafrika‘da Birinci Dünya Savaşı'nın seyrini ve Afrika nüfusu üzerindeki etkilerini yakından incelemektedir. Almanya’nın silahlı kuvvetleri ağırlıklı olarak beyaz subaylar ve onların emrinde olan Afrikalı askerlerden oluşmaktaydı. Fakat beyaz subayların sürekli değişmesi orduyu zayıflatmaktaydı. Takviyelerin yetersizliği ve alt yapıyla ilgili sorunlar bazı sıkıntılara sebebiyet vermiştir. Bunlardan ilki yağmalar olmuştur. Yağmaların yanında askerler birçok yerli halka zorla hamallık yaptırmış ve onların ölümüne sebep olmuştur. Hamallık yapan yerlilerin kendi tarlalarında çalışmaması sonucu da kıtlık meydana gelmiştir. Birinci Dünya Savaşı‘na kadar siyah Afrikalılar ve tüm Avrupalı beyazlar arasında ideolojik bir sınır vardı. Kurulan bu sınırın hedefi caydırıcı bir temsil sistemi kurarak Afrikalıları daha aşağı hissettirmek ve onların isyan girişiminde bulunmalarını engellemekti. Savaş, siyah askerlerin beyaz insanları öldürmesi ve beyazların zayıflıklarını anlamasıyla bu fikri kökten değiştirdi. Uzun zaman sömürgeci misyonerler Hıristiyanlığı yerliler arasında yaymak için ciddi mücadele verdiler; fakat Avrupalıların bu Hristiyanlık planları yerliler üzerinde tutmadı ve ters tepki oluşturdu Hristiyanlığa karşı oluşturulan tepki sonrası oluşan manevi boşluk, kısmen İslamiyet’in yayılmasıyla dolduruldu. Bu çalışmada askeri, ideolojik ve dini konuların etkileşimlerinin sömürge sisteminin temellerini nasıl sarstığı ortaya çıkarılacaktır. Son kısımda ise, Afrika’daki savaş durumunun etkilerinin sonraki yıllarda nasıl ortaya çıktığı ele alınacaktır. Keywords : Deutsch-Ostafrika, Birinci Dünya Savaşı, Sömürgecilik, Paul Von Lettow-Vorbeck, Din
