TEBLİGAT KANUNU’NUN 20. MADDESİ ÜZERİNE DÜŞÜNCELER
Authors : Şükran Ekecik, Osman Duran
Pages : 86-102
View : 6 | Download : 3
Publication Date : 2013-05-01
Article Type : Research
Abstract :Tebligat Kanunu hükümleri gereğince tebligatın muhatabına, bilinen son adresinde yapılması esastır (Teb. K. m. 10). Ancak Tebligat Kanunu kapsamında tebligat çıkarmak zorunda olan kurumların işlerinde gecikmeler olmaması için, muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemlerle ilgili özel düzenlemeler yapılmıştır. Bu çalışmada 11.02.1959 tarihinde yürürlüğe giren Tebligat Kanunu’nun muhatabın muvakketen başka yere gitmesi halini düzenleyen 20. maddesi ve bu maddede yapılan değişiklikler sırasıyla incelenmiştir. Madde metninde yapılan değişikliklerin sebepleri ve sonuçlarının üzerinde durularak, olan ve olması gereken açıklanmıştır. Doktrin ve Yargıtay’ın farklı görüşlerinin olduğu alanlarda gerekçeleri belirtilerek görüşlerimiz belirtilmiştir.Keywords : Muvakkaten (geçici) başka yere gitme, muhatap, tebliğ evrakını kabulden çekinme, tebliğ tarihi