- Türkiye Entomoloji Dergisi
- Vol: 44 Issue: 3
- Current genetic status of honey bees in Anatolia in terms of thirty polymorphic microsatellite marke...
Current genetic status of honey bees in Anatolia in terms of thirty polymorphic microsatellite markers
Authors : Kemal Karabağ, Rahşan Ivgin Tunca, Emel Tüten, Taylan Doğaroğlu
Pages : 333-346
Doi:10.16970/entoted.678808
View : 17 | Download : 4
Publication Date : 2020-09-01
Article Type : Research
Abstract : Üç fitocoğrafik floristik bölgeye sahip olan Türkiye, üç kıta arasında doğal bir köprüdür. Bugüne kadar Türkiye sınırları içerisinde birçok bal arısı alt türü ve ekotipi bildirilmiştir. Ancak, kayıt dışı yetiştiricilik ve kontrolsüz göçer arıcılık uygulamalarına bağlı melezleşmenin yerel bal arısı popülasyonlarının genetik çeşitliliğini etkilediği düşünülmektedir ve bu, uzun evrimsel süreçlerden kaynaklanan allel kombinasyonlarının kaybıyla sonuçlanabilir. Bal arısı alttürleri üzerinde genetik değişkenliğin kaybını önlemek amacıyla birçok ülkede tanımlama ve koruma çalışmaları yapılmıştır. Bu temelde, 2018’de arıcılık faaliyetlerindeki öneminden dolayı seçilen beş ilden (Artvin, Düzce, Hatay, Kırklareli ve Muğla) dört yaygın bal arısı ırkının [ Apis mellifera anatoliaca Maa, 1953, Apis mellifera carnica Pollmann,1879, Apis mellifera caucasica Pollmann, 1889, Apis mellifera syriaca Skorikov, 1829 (Hymenoptera: Apidae)] genetik açıdan durumları ve filogenetik ilişkileri otuz mikrosatellit lokusu kullanılarak güncellenmeye çalışılmıştır. Popülasyonlar arası genetik mesafe 0.30 ile 0.70 arasında değişmiştir. Genetik varyasyonlar, popülasyonlar arasında %8.96, popülasyonlardaki bireyler arasında %44.9 ve tüm bireyler arasında %46.1 olarak hesaplanmıştır. Bal arısı ile ilgili daha fazla genetik araştırma, gelecekteki potansiyel sorunlardan kaçınmak için avantajlı olacaktır.Keywords : Apis mellifera, darboğaz, genetik varyasyon, mikrosatelit