- Türkiye Diyabet ve Obezite Dergisi
- Vol: 2 Issue: 2
- Tip 2 Diabetes Mellitus Hastalarında Serum Endokan ve Adma Düzeylerinin Saptanması ve Diyabetin Komp...
Tip 2 Diabetes Mellitus Hastalarında Serum Endokan ve Adma Düzeylerinin Saptanması ve Diyabetin Komplikasyonları ile İlişkisinin Belirlenmesi
Authors : Ayşegül Kalyon, Muhammer Bilici, Dilek Arpaci, Taner Bayraktaroğlu
Pages : 49-58
View : 8 | Download : 2
Publication Date : 2018-08-31
Article Type : Research
Abstract :Amaç: Endotel disfonksiyonun göstergesi olarak ADMA(Asimetrik Dimetilarginin) ve endokan ölçümünün kullanılabileceğine dair çalışmalar mevcuttur. Bu çalışmada, diyabetik hastalarda serum endokan ile ADMA seviyeleri ölçülmüştür. Serum endokan ve ADMA düzeyleri ile hiperglisemi bağlantılı mikrovasküler komplikasyonlar arasındaki ilişkinin değerlendirmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya DM (Diabetes Mellitus) tanısı ile takipli ve rutin kontrole gelen 85 diyabetli ve bilinen sistemik hastalığı olmayan 85 gönüllü (kontrol grubu) dahil edildi. Çalışmaya; akut enfeksiyon, malignite tanısı, diyaliz alma ve herhangi bir kronik inflamatuvar hastalık öyküsü olanlar alınmadı. Diyabetiklerde diyabetik nefropati, nöropati ve retinopati ile serum ADMA ve endokan düzeyi arasındaki ilişki incelendi. Hesaplanan p<0.05 düzeyleri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Serum ADMA düzeyleri diyabetik olgu grubunda [9,42 (0,84-52,0)ng/ml]kontrol gruba [5,95(1,68-48,3)ng/ml] göre anlamlı olarak daha yüksek saptanırken (p<0,001); diyabetiklerle [0,42(0,25-1,99ng/ml)] ve kontrol grubu [0,45(0,23-1,25)ng/ml] arasında endokan düzeyleri arasında anlamlı fark saptanmadı (p=0,730). Mikrovasküler komplikasyonlu diyabetiklerle mikrovasküler komplikasyonu olmayanlar arasında serum ADMA [sırasıyla 9,3(0,84-52,0)ng/ml; 9,4(3,1-51,3)ng/ml] ve endokan [sırasıyla 0,43(0,27- 1,87)ng/ml;0,41(0,25-1,99)ng/ml] düzeyleri açısından anlamlı fark bulunmadı (sırasıyla p=0,884 ve p=0,355). Diyabetik retinopati ve nöropati saptananlar ile saptanmayanlar arasında serum ADMA ve endokan düzeyleri açısından anlamlı fark bulunmazken; proteinüri saptananlarda saptanmayanlara göre serum ADMA ve endokan düzeyleri anlamlı derecede yüksek tespit edildi (sırasıyla p=0,04 ve p=0,030). Sonuç: Çalışmamız kronik düşük düzey inflamasyonun eşlik ettiği Tip 2 DM hastalarında vasküler disfonksiyon belirteci olarak serum ADMA düzeylerinin kullanılabileceği hipotezini desteklemektedir. Ancak hastalık patofizyolojisinde yer alan inflamasyon göstergesi olarak plazma endokan düzeyleri arasında ilişki bulunamakla birlikte serum ADMA ile endokan düzeylerinin birlikte ölçümünün hastalık progresyonu öngörüsünde ek katkısının kısıtlı olduğu şeklindedir.Keywords : Diabetes Mellitus, Endotel disfonksiyonu, Endokan, ADMA