- Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi
- Vol: 16 Issue: 1
- Çocukluk Çağı Plevral Efüzyon Nedenleri, Klinik Bulguları ve Yönetimi; Retrospektif Bir Analiz...
Çocukluk Çağı Plevral Efüzyon Nedenleri, Klinik Bulguları ve Yönetimi; Retrospektif Bir Analiz
Authors : Günay Kaplan, Halil Ibrahim Yakut, Güzin Cinel
Pages : 37-41
Doi:10.12956/tchd.839021
View : 14 | Download : 3
Publication Date : 2022-01-28
Article Type : Research
Abstract :Amaç: Plevral efüzyon çocukluk çağında ciddi morbidite ve mortalite nedenidir. Bu çalışmada plevral efüzyon tanısı ile hastanede yatırılan çocuklarda etyolojik sınıflama yapılarak hastaların izlem ve tedavilerini araştırmak amaçlanmıştır. Ayrıca, plevral efüzyonların en sık nedeni olan parapnömonik efüzyonların yıllar içerisindeki değişimi araştırılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hematoloji Onkoloji Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi Pediatri Servisleri ve Yoğun Bakım Ünitesi’ne Ocak 2012- Aralık 2017 tarihleri arasında plevral efüzyon tanısı ile yatırılan çocuk hastalar değerlendirildi. Retrospektif tanımlayıcı özellikte olan bu çalışmada 0-18 yaş arası 135 hasta incelendi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, fizik muayene bulguları, altta yatan ek hastalık varlığı, laboratuvar verileri, görüntüleme yöntemleri, takip ve tedavileri incelendi. Bulgular: Plevral efüzyon tanılı 135 hastanın 74’ü (%54.8) erkek olup ortalama yaş 8.4±5.3 saptandı. Hastaların 78’i (%57.8) parapnömonik efüzyon, 14’ü (% 10.4) sepsis, 10’u (%7.4) romatolojik hastalık tanısı almıştı. En sık başvuru semptomları ateş (%62.2), öksürük (%45.9) ve nefes darlığı (%32.6)’di. Fizik muayenede en sık saptanan bulgu takipne (%39.3)’dü. Hastaların yarısından fazlasında (%59.2) kronik hastalık olduğu tespit edildi. Bu ek hastalıklar içerisinde en sık nörolojik hastalıkların olduğu görüldü. Verilerine ulaşılabilen 127 hastanın 94’üne (%74) torasentez yapılmıştı; 70’ine (%55.5) göğüs tüpü takılmıştı. Parapnömonik efüzyon tanısı alan hastaların 42’si (%53.8) basit parapnömonik efüzyon, 36’sı (%46.2) komplike parapnönomik efüzyon (ampiyem) tanısı aldı. En çok izole edilen etken Streptococcus pneumoniae’di. Ampiyem tedavisinde en çok fibrinolitik tedavinin tercih edildiği görüldü. Plevra sıvısında ‘pH ≤7.1’ ve ‘LDH ≥1000’ saptanması ampiyem tanılı hastalarda basit parapnömonik efüzyon tanılı hastalara göre anlamlı bulundu (sırasıyla p:0.003 ve p:0.001). Parapnömonik efüzyonların yıllar içindeki dağılımına bakıldığında son yıllarda ampiyem sıklığında artış görülmektedir. Pnömokok aşısı ile aşılanmanın basit parapnömonik efüzyon ve ampiyem gelişiminde fark yaratmadığı görüldü (p:0.351). Sonuç: Plevral efüzyon nedeniyle hastaneye yatırılan çocuk hastaların yarısından çoğunda parapnömonik efüzyon saptanmıştır. Ampiyem sıklığında son üç yılda artış görülmektedir. Bu durum aşılama ile önüne geçilemeyen invaziv suşların varlığını düşündürmektedir. Erken evrede tanı ve tedaviye yönelik daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.Keywords : pediatrik pelvral efüzyon, parapnömonik, ampiyem, Pediatrik