- Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi
- Vol: 14 Issue: 4
- Esnek İnsülin Tedavisi Alan Tip 1 Diyabetli Çocuk ve Adolesanların 2 Yıllık İzlem Sonuçları ve Tedav...
Esnek İnsülin Tedavisi Alan Tip 1 Diyabetli Çocuk ve Adolesanların 2 Yıllık İzlem Sonuçları ve Tedaviye Uyumun Değerlendirilmesi
Authors : Pelin Çelik, Zeynep Şiklar, Merih Berberoğlu
Pages : 339-347
Doi:10.12956/tchd.683063
View : 14 | Download : 2
Publication Date : 2020-06-26
Article Type : Research
Abstract :Amaç: Esnek insülin tedavisi, öğünlerin zamanı, yiyecek seçimi ve öğünlerdeki insülin dozunun karbonhidrat sayımı yaparak kişinin yaşam tarzına göre ayarlandığı yoğun insülin tedavisidir. Çalışmamızın amacı tip 1 diyabetli çocuklarda esnek insülin tedavisinin metabolik kontrole, antropometrik özelliklere ve sağlık parametrelerine etkilerinin incelenmesi ve tedaviye uyumun değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntemler: Esnek insülin tedavisini balayı dönemi sonrası en az 2 yıl süre kullanan tip 1 diyabetli 39 hastanın, dosya verileri retrospektif olarak incelendi. İki yıllık izlemde ortalama HbA1c düzeyi >%7.5 olan hastalar grup 1, ≤%7.5 olan hastalar grup 2 olarak tanımlandı. Her grubun 2 yıllık seyri değerlendirildi, gruplar karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların ortanca diyabet süresi 52 (25-152) aydı. Grup 1’de 23 (%59) hasta, grup 2’de 16 (%41) hasta mevcuttu. Gruplar arasında diyabet süresi benzerdi(p>0.05). Grup 2’deki olguların, başlangıç HbA1c düzeyleri daha yüksekti (9.3 vs 11.6, p=0.046). Her iki grubun da tedavinin 1. yılında HbA1c düzeyinin azaldığı (p<0.05); tedavinin 2. yılında grup 2’nin iyi kontrollerini sürdürdükleri, ancak grup 1’de HbA1c düzeyinin arttığı saptandı (p<0.001). Grup 2’deki hastaların boya göre vücut tartı yüzdeleri (%VKİ) tedavinin 2. yılında başlangıca göre artmakla beraber (p=0.031), idealdi. Grup 1’deki hastaların tedavi başlangıcına göre 2 yıllık izlem sonunda %VKİ’leri değişmedi (p>0.05). Her 2 gruptaki olgular da genetiği içinde büyüyen ve yıllık uzamaları normal olan olgulardı. Esnek tedavi alan tüm hastalar değerlendirildiğinde izlemin 2. yılında, ortalama insülin dozlarının arttığı saptandı (p=0). Grup 2’deki hastalar diyetine uyan (p=0.038), karbonhidrat sayımı yapan (p=0.025) ve daha az hazır yemek tüketen (p=0.018) hastalardı. Gruplar arasında ciddi hipoglisemi ve diyabetik ketoasidoz sıklığı benzerdi(p>0.05). Grup 1’deki trigliserid, total kolesterol, LDL, VLDL düzeyleri grup 2’den yüksek, HDL düzeyi düşük olmasına rağmen, fark saptanmadı (p>0.05). Dislipidemi gelişen hastaların ortanca diyabet süresi, dislipidemi gelişmeyen hastalardan daha uzundu(p=0.018). Sonuç: Esnek insülin tedavisi, sağlıklı beslenen ve etkili karbonhidrat sayımı yapan çocuklarda, %VKİ’inde anormal artış yapmadan HbA1c düzeyini ≤%7.5 düşürebilir.Keywords : Tip 1 diyabet, esnek insülin tedavisi, karbonhidrat sayımı, HbA1c