- Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi
- Vol: 13 Issue: 2
- PFAPA SENDROMU, TEKRARLAYAN TONSİLLOFARENJİT VE ENFEKSİYÖZ TONSİLLOFARENJİT AYRIMINDA KLİNİK VE LABO...
PFAPA SENDROMU, TEKRARLAYAN TONSİLLOFARENJİT VE ENFEKSİYÖZ TONSİLLOFARENJİT AYRIMINDA KLİNİK VE LABORATUVAR ÖZELLİKLER
Authors : Fehime Kara Eroğlu
Pages : 107-111
Doi:10.12956/tchd.511240
View : 10 | Download : 2
Publication Date : 2019-03-26
Article Type : Research
Abstract :Giriş: Herediter ateş sendromlarından biri olarak sınıflandırılan PFAPA (Periodic fever, apthous stomatitis, pharyngitis and cervical adenitis) sendromu , periyodik ateş, farenjit, servikal lenfadenit ve stomatit ile seyretmektedir. PFAPA sendromu ekartasyon tanısı olup, hastalığın bulguları çocukluk çağında sık görülen bakteriyel tonsillit, viral üst solunum yolu enfeksiyonu ile örtüşmektedir. H astalığın ataklarına özgül laboratuvar belirteci bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı tekrarlayan ateş ve tonsillit atakları nedeniyle PFAPA sendromu ön tanısı ile yönlendirilen hastaların izlemde aldıkları tanıları ve PFAPA atağı ile bakteriyel ve viral tonsillit arasında laboratuvar değerlerindeki farkları ortaya koymaktır. Metod: Bu çalışmaya PFAPA şüphesi ile yönlendirilen toplam 69 çocuk dahil edilmiştir. Bu hastalar en az 2 atak sırasında tek bir hekim tarafından değerlendirilerek, PFAPA sendromu tanısı almıştır. Ateş atakları düzenli aralıklarla tekrarlamayan ve diğer hastalık bulguları olan hastalar tekrarlayan tonsillofarenjit olarak değerlendirilmiştir. PFAPA hastalarının laboratuvar değerleri (lökosit, eritrosit sedimentasyon hızı, C reaktif protein ve prokalsitonin), Grup A beta hemolitik streptokok geçiren 9 hasta ve viral tonsillit geçiren 15 hasta ile karşılaştırılmıştır. Sonuçlar: Tekrarlayan tonsillofarenjit tanısı alan 23 hastadan ikisi mutasyon analizi ile ailevi Akdeniz ateşi (AAA), biri gastroözafajiyel reflü tanısı almış; kalan 20 hastanın ise 15’inin takiplerinde ateşi hiç olmamış, beşinin ise tanı kriterlerinde belirtildiği gibi düzenli aralıklarla tekrarlayan ateşleri gözlenmemiştir. İzlemde PFAPA tanısı alan 46 hasta ile tekrarlayan tonsillit tanısı alanlar karşılaştırıldığında, PFAPA tanısı alan hastaların ailelerinde istatistiksel anlamlı olarak daha fazla tekrarlayan tonsillit hikayesi mevcuttu (%60,9) (p=0.041) ve yakınmalarının başlangıç yaşı daha küçüktü (p=0.022). PFAPA hastaları ile Grup A streptokok tonsilliti geçiren hastalar ile karşılaştırıldığında prokalsitonin seviyelerinde anlamlı fark saptanmazken (p=0.053), PFAPA atağında sedimentasyon daha yüksek, lökosit sayısı daha düşük saptandı (p değerleri 0.021 ve <0,01). Tartışma: Beş yaşın altında tekrarlayan ateş ve farenjit nedeniyle başvuran hastalarda, atak özelliklerinin ve atak aralıklarının değerlendirilmesi PFAPA tanısının doğru konulması açısından önemlidir. Hastaların aile hikayesi, tekrarlayan farenjit ve ailevi Akdeniz ateşi açısından mutlaka sorgulanmalıdır. Prokalsitonin seviyelerinde PFAPA atağı ve bakteriyel tonsillit arasında farklılık saptanmamıştır.Keywords : PFAPA sendromu, tekrarlayan tonsillofarenjit