- SDÜ Tıp Fakültesi Dergisi
- Vol: 28 Issue: 3
- İNTERTROKANTERİK FEMUR KIRIKLARINDA EKSTRAMEDÜLLER TESPİT, FONKSİYONEL SONUÇLAR VE GÜNCEL LİTERATÜR...
İNTERTROKANTERİK FEMUR KIRIKLARINDA EKSTRAMEDÜLLER TESPİT, FONKSİYONEL SONUÇLAR VE GÜNCEL LİTERATÜR
Authors : Emrah Kovalak
Pages : 371-378
Doi:10.17343/sdutfd.459407
View : 8 | Download : 4
Publication Date : 2021-09-13
Article Type : Research
Abstract :Amaç Pertrokanterik kırıklar kalça kırıklarının yaklaşık %50’ sini oluşturan, yüksek oranlarda mortaliteye sahip kırıklardır. Tedavideki temel amaç anatomik redüksiyon, redüksiyonun stabil bir tespit ile korunması ve erken mobilizasyon ile rehabilitasyondur. Dinamik kalça vidaları (DHS) intertrokanterik kırıkların tedavisinde altın standart olarak kabul edilmekle beraber, sabit açılı plaklar, intramedüller çiviler ve eksternal fiksatörler de kullanılmaktadır. Ancak, özellikle instabil kırıklar olmak üzere kesin kabul görmüş bir tespit materyali yoktur. Bu çalışma ile intertrokanterik kırıkların ekstramedüller tespitinin fonksiyonel sonuçlarının güncel literatürün ışığında tartışılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem Evans tip 1 ve tip 2 intertrokanterik femur kırığı tanısı ile açık redüksiyon ve internal tespit yapılan, ameliyat sonrası 1 yılı tamamlamış 18 yaş üstü hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Anteroposterior ve lateral radyografilerde, varus – valgus açılanması ve redüksiyon kaybına bakıldı. Fonksiyonel skorlama amacı ile Harris Kalça Skoru (HHS) ve Travmatik Kalça Skalası (TKS) kullanıldı. Bulgular Çalışmaya 18 hasta alındı. Yaş ortalaması 52,5 yıl, hastanede kalış süresi ortalama 7 gün ve takip süresi 22 ay idi. Hastaların 4’ü trafik kazası, 14’ü düşme nedeni ile başvurmuş idi. Kırıkların 17’si tip 1, biri tip 2 idi. Tip 1 kırıkların 10’u stabil, 7’si instabil idi. 13 hastada dinamik kalça vidası (DHS), 5 hastada dinamik kondiler vida (DCS) kullanılmış idi. Fonksiyonel sonuçlar HHS göre 14 hastada mükemmel, 3 hastada iyi, 1 hastada kötü sonuç. TKS göre 9 hasta mükemmel, 7 hasta iyi,1 hasta kötü, 1 hasta başarısız olarak değerlendirildi. 12 hastada varus açılanması (ortalama 8,25°), 3 hastada valgus açılanması (ortalama 4,6°) saptandı. 3 hastada (Evans tip 1 instabil) boyuncisim açısında değişim saptanmadı. Kayma miktarı instabil kırıklarda ortalama 5,34 mm. ve stabil kırıklarda 1,76 mm. idi. Hiçbir hastada non-union, cut-out ve femur cisim medializasyonu, enfeksiyon, derin ven trombozu, pulmoner emboli ve myositis ossifikans görülmedi. Bir hastada mal-union gelişti ancak revizyon yapılmadı. Sonuç Kırık tipi ameliyat sonrası dönemde mortaliteyi etkileyen önemli faktörlerden olup mekanik olarak stabil redüksiyon ve bunun korunması başarıyı sağlayan ana etkendir. Artan revizyon insidansı mortaliteyi de arttırmaktadır. Mevcut literatür ideal implantı tarif etmekten uzak olmakla beraber her bir implantın kendine özgü avantaj ve dezavantajları vardır. Proksimal femoral çiviler, implant yetmezliği, kanama miktarı, kısa hastanede kalış süresi ile DHS’ye göre daha avantajlı gözükmektedir. Proksimal femoral anatomik plaklar da kırık tipine göre alternatif olarak akılda bulundurulmalıdır.Keywords : intertrokanterik kırık, dinamik kalça çivisi, kalça kırıkları