Hindistan ve Pakistan İlişkileri: Bölgesel Rekabetin Nükleer Silahlanma Stratejilerine Etkileri

Authors : Engin Koç

Pages : 2744-2774

Doi:10.26466/opus.857115

View : 8 | Download : 4

Publication Date : 2021-08-01

Article Type : Other

Abstract :Bu makalede Hindistan ve Pakistan’ın nükleer faaliyetleri ve politikaları değerlendirilecektir. Hindistan ve Pakistan nükleer teknoloji geliştirme konusunda ve bu teknoloji yardımı ile silah elde etmede birbirlerinden farklı nedenlere sahiptir. Hindistan, 1964 yılında Çin’in nükleer patlama gerçekleştirmesinden sonra nükleer silah sahibi olmak için çalışmalarını başlattı. Pakistan ise, Hindistan’ın 1974 yılında nükleer silah elde etmesi sonrası kendi güvenliğini korumak ve nükleer denge oluşturmak için nükleer silah çalışmalarını başlattı. Taraflar, bölgesel güç dengesinde varlığını ve istikrarını koruması için Çin, Rusya ve ABD gibi bölge dışı ülkeler ile askeri ve ekonomik ilişkilerini geliştirdi. Bu da Hindistan-Pakistan uyuşmazlığını ve Keşmir sorununun uluslararası bir probleme dönüşmesine sebep oldu. Bu sorunlar üzerinden bölgesel tansiyonun giderek yükselmesi ve meselenin nükleer bir çatışmaya dönüşmesi ihtimalinin olması her iki taraf açısından katlanılamaz büyük ekonomik ve askeri maliyetleri ortaya çıkardı. Bu çalışmada, Hindistan ve Pakistan’ın neden nükleer silah elde etmek istediklerini. Nasıl nükleer silah elde ettiklerini. Nükleer silah elde ettikten sonra iç politikada, bölgesel politikada ve küresel politikada ne gibi sonuçlar ortaya çıkardığı analiz edilmiştir.
Keywords : Nükleer Silahlar, Hindistan, Pakistan, Nükleer Doktrin, Keşmir