A short critique on Dylan Thomas’s "Do Not Go Gentle Into That Good Night

Authors : Mahmut Kayaalti

Pages : 229-335

Doi:10.29000/rumelide.984784

View : 18 | Download : 8

Publication Date : 2021-08-21

Article Type : Research

Abstract :1940'lardaki Neo-romantik akımın önemli bir temsilcisi olan Dylan Thomas, "Do Not Go Gentle Into That Good Night" (1952) şiiriyle ölüm olgusuna ilişkin düşüncelerini sunmaktadır. Diğer ölüm temalı şiirlerdeki ana fikrin aksine; bu şiir, ölümün kaçınılmazlığının bilindiğini, dolayısıyla ölümün bir anda kabul edilmemesi gerektiğini anlatır. Bunun yerine, insanlar ölümden mümkün olduğunca fazla zaman almak için ölüme karşı mücadele göstermelidir. Thomas'ın tavsiyesi ölüme karşı direnişi teşvik etse de, şiir bu direnişin nasıl olması gerektiği konusunda bazı belirsizlikler içermektedir. Bir insan, yaklaşan kıyametin er ya da geç geleceğini bilerek, ölümden nasıl ve neden zaman ayırmaya çalışır? Ayrıca Thomas'ın bu şiiri hasta babası için yazdığı söylenmektedir, bu da hedeflediği kitlenin tanınmasını zorlaştırmaktadır. Şiir, ölmek üzere olan babasına moral vermek için mi yazıldı? Yoksa, Thomas'ın okurlarının, şairin ölüm hakkındaki düşüncelerini bilmeleri için mi? Sonuç olarak bu makale, Thomas'ın ölüm kavramına yaklaşımını irdelemek için üçlü mırsralardan oluşan kıtalardaki etkileri derinlemesine incelemek ve Thomas’ın bu şiiriyle amaçladığı hedef kitlesine daha fazla ışık tutmak amacıyla hazırlanmıştır. Çalışma, Thomas'ın ölümü reddetmek için vurguladığı başarısızlıkların ve pişmanlıkların, insanları dünyada daha fazla kalmaya istekli olmaya motive etmekte yetersiz kaldığını ortaya koymaktadır.
Keywords : Dylan Thomas, ölüm, neo-romantik, kırkların şiiri, nazik